21 Ekim 2008 Salı

UYANDIM GÜNEŞ VARDI AY GİBİ

Uyandım bugün havada bir güneş vardı.Ay gibi soluktu.İçimden şiir yazmak geçti.Yazamadım.Güneş bana bağırıyordu.DUR DUR yazma diye.O benim acıklı halimi yazma ben artık ufak gibi göründüğüme bakma.Ben bir yandın mı içinden şiir geçer.Güneş gibi yanarsın.Artık otur ve beni dinle.Ben senin sevgi güneşinim.SEN nasıl istiyorsan o zaman yanarım ve kalpleri yakarım.İçime su gibi serpilir su gibi mavi gözlerin.Asıl güneş orada dedi.Bakamadım.Çünkü benim gözlerimi yakıyordu.Asıl güneş o dedi.O benim en yakın dostum.Ama senden sonra dedi sevgi güneşim.Tabii dedi seni ben aydınlatacağım.Artık gitmeliyim dedi.Sıcaklığım arttı dedi.Hadi bayyy.Artık sevgi güneşimin nerde olduğumu biliyorum.Ama birgün kaybolmuştu.Anlamadım.

Hiç yorum yok: